Het gevoel in het verkeerde lichaam geboren te zijn, is van alle tijden en werd in het verleden in stilte doorstaan. Het was al vervelend genoeg als je je seksueel aangetrokken voelde tot hetzelfde geslacht. Ook dat moest je in stilte doorstaan. Tegenwoordig is er in dit opzicht veel ten goede veranderd. Gelukkig maar, want wij zijn allemaal in een van onze vorige levens homoseksueel geweest.
Hopelijk kun jij je vinden in het gegeven dat we al heel wat levens achter de rug hebben. Het is daarbij een logische gedachte, dat niet al jouw levens uitsluitend als man of vrouw waren. We moeten de levens van beide geslachten doorleven, om zowel onze mannelijke als onze vrouwelijke kanten optimaal te ontwikkelen. Om er de vaart een beetje in te houden, worden we een aantal levens achter elkaar het ene geslacht, daarna vindt er een wissel plaats naar het andere geslacht.
In de overgang van het ene naar het andere geslacht komt gewoonlijk homoseksualiteit tot uiting. Na een aantal levens als vrouw, ben je nu opeens geboren als man. Dat voelt onwennig, want je voelt je nog steeds erg vrouwelijk. Je levenspartners waren tot dan toe altijd mannen, en nu voel je je nog steeds aangetrokken tot mannen.
Het is een vooropgezet plan van de natuur dat wij als man of vrouw geboren worden. Al deze levens dienen onze ontwikkeling. We hebben heel lang de kans gehad onze vrouwelijke of onze mannelijke aspecten te ontwikkelen, en nu komt het andere geslacht aan de beurt. Het is dus van alle tijden, dat zowel mannen als vrouwen levens hadden waarin men zich niet 100% thuis voelde. Om niet voor gek verklaard te worden, hield men deze gevoelens verborgen.
Deze geheimhouding had één groot voordeel: men probeerde zich te gedragen naar het geslacht dat men had, en probeerde niet – zoals tegenwoordig – door middel van operaties zijn geslacht te veranderen. Persoonlijk voel ik ook nog erg goed dat ik in een vorig leven een man was. In mijn jeugd was ik vaak jaloers op het leven dat mannen konden leiden, en had ik erg veel moeite met de (toen nog) achtergestelde rol van de vrouw. Tijdens deze innerlijke worsteling ben ik gelukkig nooit op het idee gekomen om mijn lichaam te transformeren naar het andere geslacht. De les die ik had te leren was het ontwikkelen van mijn vrouwelijke kanten, om mij zodoende thuis te gaan voelen in mijn vrouwelijke lichaam.
Tegenwoordig denkt men dit op te lossen door het veranderen van het fysieke geslacht. Hiermee zet men een stap terug in zijn ontwikkeling. Het is zinvoller om te accepteren dat men tegenstrijdige gevoelens heeft. En het dient onze ontwikkeling om deze gevoelens aan te passen aan ons uiterlijke geslacht. Iedereen van ons maakt dit proces een aantal keren in onze levenscycli mee. Als we begrijpen wat hieraan ten grondslag ligt, is het misschien makkelijker om hiermee om te gaan.
Nota bene: De schepping keurt homoseksualiteit tijdens onze overgangsfase niet af. Wel wordt van ons verwacht, dat we onze vrouwelijke aspecten ontwikkelen als we als vrouw geboren zijn, en onze mannelijke aspecten als we als man geboren zijn.